اوتسیم به یک سری از اختلالات رشدی عصبی گفته می‌شود که می‌تواند با علائمی در مهارت‌های اجتماعی، کلامی، غیر کلامی و … در رفتارهای کودک نمایان شود. البته این اختلال انواع مختلفی دارد و به همین دلیل ممکن است علائم آن در هر فرد متفاوت باشد. چیزی که در اوتیسم بسیار مهم است، تشخیص به موقع علائم است؛ زیرا می‌تواند در تاثیرگذاری درمان نقش بسزایی داشته باشد. با این وجود برخی از خانواده‌ها اصلاً نمی‌دانند که اوتیسم چیست؟ به همین دلیل در این مطلب می‌خواهیم به این اختلال بپردازیم.
انواع اختلال اوتیسم
موسسه ملی سلامت روان به این نتیجه رسیده است که اوتیسم به گروهی از اختلالات رشدی گفته می‌شود که طیف گسترده‌ای از نشانه‌ها و میزان ناتوانی‌ها را شامل می‌شود. در حقیقت اوتیسم نیز مانند سایر اختلالات انواع مختلفی دارد. افرادی که مبتلا به این اختلالات رشدی هستند، عمدتاً علائمی شامل رفتارهای تکراری، داشتن علایق محدود، ناتوانی در جنبه‌های اجتماعی زندگی، عدم توانایی برای برقراری تعامل با دیگران یا مشکل داشتن در این زمینه‌ها را دارند. البته برای آنکه دقیق‌تر این مسئله را بررسی کنید، لازم است با انواع مختلف اوتیسم آشنا شوید. در ادامه به تعدادی از انواع این اختلالات اشاره خواهیم کرد:
اختلال درخودماندگی
یکی از انواع اوتیسم که در پاسخ به سوال اوتیسم چیست؟ باید به آن اشاره کنیم، اختلال درخودماندگی است. اختلال درخودماندگی عمدتاً در کودکان زیر ۳ سال دیده می‌شود. در واقع این کودکان نمی‌توانند در برقراری ارتباطات، تعاملات اجتماعی و بازی‌های تخیلی موفق باشند. والدین باید به محض مشاهده علائم گفته شده در کودکان خود به بهترین کاردرمانی غرب تهران مراجعه کنند.
سندروم آسپرگر
خفیف‌ترین حالت از انواع اوتیسم، سندروم آسپرگر است. کودکان مبتلا به این اختلال به هیچ عنوان ناتوانی ذهنی یا مشکلات زبانی ندارند و با ارزیابی میانگین هوشی در آنها مشخص شده که آنها حتی میانگین هوشی بالاتر از حد متوسط نیز دارند؛ اما در آنها می‌توان علائم سایر انواع اوتیسم را با شدت کمتر مشاهده کرد. برای مثال آنها در تعاملات اجتماعی با دشواری‌هایی دست و پنجه نرم می‌کنند. حتی در مواردی دیده شده است که آنها نسبت به رفتارها و موارد غیرمعمولی علاقه زیادی نشان می‌دهند. اگر بخواهیم دقیق‌تر به این موضوع بپردازیم، افراد مبتلا به سندروم آسپرگر ویژگی‌های مشترکی همچون توجه زیادی به جزئیات، تاخیر در رشد حرکتی، تفاوت‌های گفتاری، کمالگرایی، علاقه زیاد به تکرار روتین‌های روزمره، علاقه نشان ندادن به حضور در اجتماعات، اصرارهای بیش از حد و … دارند.
اختلالات رشد فراگیر
نام دیگر اختلال رشد فراگیر، اوتیسم آتیپیک یا غیرمعمولی است. افراد مبتلا به این اختلال تنها با علائم مربوط به چالش‌های اجتماعی و ارتباطی روبرو هستند؛ به همین دلیل نمی‌توان آنها را متعلق به دسته‌های دیگر دانست. کودکانی که در برقراری روابط اجتماعی و ارتباطی مشکل دارند اما علائم نوع آسپرگر همچون توجه افراطی به جزئیات یا وسواس را از خود نشان نمی‌دهند، احتمالاً در دسته اختلالات رشد فراگیر قرار می‌گیرند. باید بدانید که کودکان این دسته علائم خفیف‌تر همچون چالش‌هایی در رابطه با دیگران، درک زبان، چالش در تغییر محیط و شرایط و … را تجربه می‌کنند و نسبت به سایر انواع اوتیسم عملکرد بهتری دارند.
اختلال تخریب دوران کودکی
این اختلال در بین انواع اوتیسم بسیار نادر در نظر گرفته می‌شود. چنانچه کودکی در دو سال اول زندگی هیچ مشکلی نداشته باشد و تازه پس از آن با از دست دادن بخش زیادی از مهارت‌های ارتباطی خود روبرو شود، به آن اختلال تخریب دوران کودکی گفته می‌شود.
علائم اوتیسم را بشناسید
آشنایی با پاسخ سوال اوتیسم چیست و کشف علائم آن می‌تواند به کودک شما برای داشتن یک زندگی با کیفیت‌تر کمک کند. این اختلال که تا پایان عمر گریبانگیر فرد خواهد بود ممکن است نشانه‌های خود را در دوره‌های مختلف کودکی نشان دهد. این علائم با شدت‌های مختلف ممکن است بروز یابند که شناخت آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. برای آنکه راحت‌تر بتوانید نسبت به این نشانه‌ها شناخت پیدا کنید، بهتر است نگاهی به لیست زیر بیندازید:
نشانه‌های اوتیسم در نوزادان
برخی از افراد به محض تولد ممکن است علائمی از خود نشان دهند که بروز آنها حاکی از اختلالی به نام اوتیسم دارد. نوزادان در این دوران ممکن است مطابق با برنامه رشد یک کودک عادی پیش نروند. چنانچه کودک شما نتواند طبق شاخص‌های رشدی در دو ماهگی، ۴ ماهگی، ۶ ماهگی، ۹ ماهگی و یک سالگی رشد خود را پیش ببرد، ممکن است به این اختلال مبتلا باشد. البته بررسی این مورد تنها باید توسط پزشک متخصص صورت بگیرد. نوزادان مبتلا به اوتیسم عمدتاً اختلال را با علائمی همچون ارتباط چشمی محدود، عدم واکنش به اسباب بازی‌های نزدیک به خود، اشاره نکردن به اسباب بازی‌ها و … نشان می‌دهند.
علائم اوتیسم در کودکان
با آنکه برخی از کودکان از بدو تولد نشانه‌های اوتیسم را بروز می‌دهند؛ اما در برخی دیگر ممکن است نشانه‌ها به طور ناگهانی از ۱۸ تا ۳۶ ماهگی دیده شوند. به هر حال این کودکان ویژگی‌های خاصی دارند که از آنها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
حساسیت زیاد
برخلاف کودکان عادی کودکان اوتیسمی ممکن است نسبت به عوامل مختلف همچون صداها، بو یا دیدنی‌ها واکنش شدیدی نشان دهند.
مقاومت در برابر تغییرات معمول
کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است مخالف ایجاد تغییرات در زندگی باشند. آنها عمدتاً دوست دارند که حرکات تکراری و تقلیدی خود را پیش ببرند و علاقه‌ای به ایجاد تغییر ندارند.
عدم توجه به اتفاقات اطراف
این کودکان عمدتاً نسبت به اتفاقات اطراف، وسایل یا حضور افراد واکنشی نشان نمی‌دهند.
نشانه‌های اوتیسم در نوجوانان
افراد در دوره نوجوانی نیز ممکن است علائمی همچون علاقه زیاد به تنهایی، خشم نسبت به زیر پا گذاشتن قوانین خاص خود توسط دیگر افراد، عدم درک درست از آداب معاشرت و نداشتن ارتباط خوب با قوانین اجتماعی و … سر و کله بزنند.
نشانه‌های اوتیسم در بزرگسالان
افراد مبتلا به اوتیسم در بزرگسالی ممکن است نتوانند نسبت به احساسات دیگران همچون ناراحتی یا شادی آنها واکنش‌های مناسبی نشان دهند. همچنین آنها هیچ علاقه‌ای به وقت گذراندن با دیگران از خود نشان نداده و پیدا کردن دوست برایشان کار دشواری است. به علاوه استرس و اضطراب در آنها زیاد بوده و علاقه‌ای به تغییر روال زندگی خود ندارند.
علت ابتلا به اوتیسم چیست؟
بخشی از پاسخ به سوال اوتیسم چیست؟ مربوط به علت ابتلا به این اختلال است. برای پاسخ به این سوال باید همین جا خیالتان را راحت کنیم و بگوییم که نمی‌توان علت مشخص و دقیقی را برای اوتیسم بیان کرد؛ با این حال امکان شرح عوامل تاثیرگذار بر احتمال ابتلا به اوتیسم در کودک وجود دارد. با ما همراه باشید تا به این عوامل بپردازیم:
ژنتیک
طبق تحقیقات صورت گرفته مشخص شده است که سابقه خانوادگی مثبت می‌تواند احتمال ابتلا به اوتیسم را افزایش دهد؛ چرا که تغییر در ژن‌های خاصی می‌توانند سبب بروز آن شوند. بنابراین اگر یکی از اعضای درجه یک خانواده مبتلا به اوتیسم است، این مسئله احتمال ابتلای کودک شما را زیاد می‌کند.
بروز اختلالات ژنتیکی
همانطور که اشاره کردیم تغییر در برخی از ژن‌های خاص می‌تواند سبب بروز اوتیسم شود. یک سری از اختلالات ژنتیکی همچون سندروم ایکس شکننده در بروز این بیماری نقش خواهند داشت.
سن بالای والدین
یکی دیگر از عوامل تاثیرگذار بر ابتلا به اوتیسم، سن بالای پدر یا مادر است. در حقیقت سن بالای پدر یا مادر از ریسک فاکتورهای این بیماری محسوب می‌شود که باید به آن توجه داشت.
اختلالات متابولیسمی
وجود برخی از عوامل همچون چاقی و دیابت در مادران باردار می‌تواند شانس ابتلای کودک به اوتیسم را زیاد کند.
برخی از داروها
چنانچه جنین در معرض برخی از داروها همچون داروهای ضد تشنج قرار بگیرد، ریسک ابتلا فرزند به اوتیسم افزایش می‌یابد.
نقص آنزیمی
در پاسخ به سوال علت اوتیسم چیست؟ خوب است به نقص آنزیمی نیز اشاره کنیم. زمانی که به دلیل نقص متابولیکی مادرزادی آنزیم فنیل آلانین هیدروکسیلاز کاهش می‌یابد، سطح فنیل آلانین خون افزایش می‌یابد، در صورت عدم درمان این اختلال که با عنوان فنیل کتونوریای درمان نشده شناخته می‌شود شانس ابتلای کودک به اوتیسم افزایش می یابد.
بهترین راه‌های درمان اوتیسم
با توجه به علائم اوتیسم، روش‌های درمان کودکان با یکدیگر متفاوت است؛ اما هر کدام از روش‌های درمانی با آنکه ممکن است نتایج اثربخشی داشته باشند؛ اما به طور قطعی و همیشگی این اختلال را درمان نخواهند کرد. با این حال پیدا کردن راهکار درمان اوتیسم بسیار مهم است که باید توسط افراد حرفه‌ای و متخصص با توجه به شرایط و علائم هر کودک به کار گرفته شوند. در پاراگراف‌های زیر به طور خلاصه به برخی از بهترین روش‌های درمانی پرداخته‌ایم:
تحلیل رفتار کاربردی
همانطور که در پاسخ به اوتیسم چیست؟ گفتیم، کودکان مبتلا به اوتیسم عمدتاً در برقراری رفتارهای اجتماعی و تعاملات مشکل دارند. برای همین باید از تکنیک‌هایی جهت برطرف شدن این چالش‌ها استفاده کرد. از تنواع راهکار درمان اوتیسم می‌توان به تحلیل رفتار کاربردی اشاره کرد. در این تکنیک به تشویق رفتارهای مثبت با اهدای پاداش و نادیده گرفتن رفتارهای منفی پرداخته می‌شود.
رفتار درمانی شناختی
در این نوع تکنیک برای تنظیم احساسات ناخوشایند همچون اضطراب تلاش می‌شود تا کودک بتواند در موقعیت‌های اجتماعی دشوار با آن مبارزه نماید و عملکرد بهتری از خود نشان دهد.
کاردرمانی
کاردرمانی به کودک شما در پیش بردن فعالیت‌ها به صورت مستقل کمک می‌کند. در واقع هدف از این روش درمانی آن است که کودک مبتلا بتواند مهارت‌های روزمره همچون غذا خوردن، استحمام، نظافت و … را به تنهایی و البته با موفقیت پشت سر بگذارد. لازم توجه است که کاردرمانی ذهنی در تهران می‌تواند در این زمینه کمک زیادی به شما و کودکتان کند.
گفتار درمانی
گفتار درمانی یکی از تکنیک‌ها جهت ارتقاء مهارت‌های ارتباطی فرد است؛ به این ترتیب کودک می‌تواند مهارت‌های کلامی و غیر کلامی خود را بهبود بخشد.
فیزیوتراپی
کودکانی که در کنترل اعمال حرکتی و فیزیکی خود مشکل دارند، می‌توانند برای تمرکز بر وضعیت بدن، هماهنگی و تعادل فیزیوتراپی را امتحان کنند.
دارودرمانی
دارو به تنهایی نمی‌تواند از پسِ درمان علائم اصلی بربیاید. در واقع داروها تنها می‌توانند به مدیریت سطح انرژی، بهبود تمرکز، بهبود اضطراب و افسردگی، تشنج و … کمک نمایند.
کلینیک پازل؛ بهترین کلینیک کاردرمانی اوتیسم در تهران
با آنکه اوتیسم می‌تواند بر کیفیت زندگی کودکان تاثیر منفی بگذارد؛ اما تشخیص و درمان به موقع آن به کودک برای ادامه زندگی کمک زیادی خواهد کرد. در گام اول لازم است شما به عنوان والدین با انواع و علائم این اختلال آشنا بوده و با کشف به موقع آن برای درمان اقدام نمایید. توجه داشته باشید که برای بهبود علائم و افزایش کیفیت زندگی تنها متخصصان و کارشناسان ماهر می‌توانند موثر باشند. کلینیک پازل به عنوان یکی از بهترین کلینیک‌های کاردرمانی اوتیسم در تهران گزینه بسیار خوبی است. تیم درمانی مجموعه ما پس از بررسی‌های لازم هرچه سریعتر تکنیک‌های درمانی مناسب و مخصوص کودک شما را به کار می‌گیرند تا همه چیز به خوبی پیش رود.
